Terugblik bestuursperiode Petra Portengen en Gerben Welling

Op 1 januari 2024 hebben Petra Portengen (voorzitter SSFH, 2019-2023) en Gerben Welling (vice-voorzitter/penningmeester SSFH, 2019-2023) het stokje overgedragen aan hun opvolgers. Beiden blikken terug op hun tijd bij SSFH, op de samenwerkingen die zijn aangegaan en ze werpen een blik op de toekomst.

Gerben Welling over zijn tijd bij SSFH 

“Na zeven jaar lid van het bestuur van SSFH geweest te zijn is het tijd voor nieuw bloed. Wat een ontwikkeling heeft SSFH doorgemaakt. Dankbaar en vol vertrouwen blik ik terug. Voor mij breekt een nieuwe fase aan. Na bijna 22 jaar in de huisartsenzorg gewerkt te hebben ga ik me richten op de fase van 67+. 

Aantreden als dagelijks bestuur

In aanloop naar een nieuwjaarsbijeenkomst in 2019 stonden we voor het vertrek van Paulus Lips en Raymond Meenink als dagelijks bestuur. Op een miezerige, mistige, regenachtige dag, uitkijkend over de Noordzee, in het Kurhaus kwamen Petra Portengen en ik tot de conclusie dat we onze verantwoordelijkheid wilden dragen door een nieuw dagelijks bestuur te vormen. Petra en ik zouden op dat moment de “oudste” langstzittende leden van het SSFH-bestuur zijn. Wij wilden niet namens de organisaties die ons hadden voorgedragen besturen, maar deel uitmaken van een team. Belangen komen immers tijdens cao-onderhandelingen wel op de agenda.

Direct na ons aantreden stonden we voor de keuze welk bureau SSFH het beste zou kunnen ondersteunen. In een paar maanden maakten we de keuze en startten we in 2020 met Wissenraet Van Spaendonck. Dat bleek een goede keuze. 

SSFH in ontwikkeling

We hebben het bestuur zien veranderen van een team waarin belangen van de cao-partijen een grote rol speelden, naar een team dat steeds meer “samen” SSFH is gaan besturen. SSFH veranderde van een organisatie die de stagevergoeding regelt naar een club die zich (ook) richt op de regio; daar functioneert immers de echte arbeidsmarkt. Om ervoor te zorgen dat er voldoende medewerkers zijn voor huisartsenpraktijken en huisartsenposten zijn de regionale organisaties zich gaan inspannen. Projecten richten zich op het vinden van medewerkers die zeven dagen per week, 24 uur per dag voor de huisartsenzorg willen werken.

Uiteraard kan SSFH alleen maar een bescheiden bijdrage leveren; toveren kunnen we immers niet. Stapje voor stapje worden resultaten geboekt. Als bestuur wil je soms snel, erg snel, sneller dan haalbaar.

De toekomst

Soms droom ik over de toekomst. Zou het mogelijk zijn dat we regionaal goed in beeld hebben hoeveel ondersteunend personeel nodig is de komende jaren en dat er praktijken zijn die zich speciaal richten op het opleiden en het bieden van stageplaatsen? Praktijken die gefaciliteerd worden om deze rol te kunnen vervullen door extra ruimte en begeleidingscapaciteit. Wat kunnen we leren van het opleiden van jonge huisartsen via de SBOH? 

Dit alles zou niet mogelijk zijn door de niet-aflatende inzet van de medewerkers van Wissenraet Van Spaendonck. Zonder Giel, Anneroos, Rinke, Roel, Gepke, Johanna, Marije, Ellen, Georgia, Priscilla en Anne-Mieke was het niet mogelijk om te bereiken wat SSFH bereikt heeft. Een huisarts kan niet zonder doktersassistent of praktijkondersteuner, SSFH kan ook niet zonder ondersteuning.” 

Petra Portengen over haar tijd bij SSFH 

“Ook ik kan me het moment in het Kurhaus nog goed herinneren. Een drukbezochte nieuwjaarsreceptie waar de eerstelijnszorg toch ook haar zorgen uitte over de toekomst van de eerstelijnszorg c.q. huisartsenzorg. Een relatief positief scenario werd toen geschetst – anders werken in andersoortige eenheden. Op zich een interessant vergezicht, helaas door verschillende politieke stromen en de continue bezuinigingen gedurende de afgelopen jaren, werd de energie van de besluitvormers in de huisartsenzorg daar naartoe gezogen. Als partijen in de huisartsenzorg op eenzelfde wijze kunnen gaan werken zoals we die nu bij SSFH ervaren, dan bereik je echt veel meer.

Inzet op ontwikkeling binnen het zorgsysteem 

Ik geloof echt in het vereenvoudigen van het zorgsysteem zodat er op de arbeidsmarkt Zorg & Welzijn meer ruimte komt voor de ontwikkeling van de zorgmedewerkers. Daar waar SSFH zich verantwoordelijk voelt voor de medewerkers in de huisartsenzorg, heb ik mij altijd ingezet voor een vanzelfsprekende leerroute in de kenniskolom voor de professional in de huisartsenzorg. Ik vind het belangrijk dat eenieder die in de huisartsenzorg wil werken, zich continu moet willen én kunnen ontwikkelen. Zorgprofessionals lopen hierbij echter tegen verschillende vastgeroeste systemen aan. Neem bijvoorbeeld de BIG-registratie (alleen voor verpleegkundigen en artsen verplicht), het enorme aanbod aan commerciële opleidingen voor alle rollen in de huisartsenzorg en geen verplichte kwaliteitsregisters voor zorgprofessionals (wel voor de huisarts). 

Het opstarten van de onderwijstafels 

Ik heb geprobeerd om het bewustzijn rondom leren en ontwikkelen in de huisartsenzorg te creëren. Dit heb ik gedaan door het gesprek aan de SSFH-tafel te openen en mijn collega-bestuurders mee te nemen in dat wat nodig is los-te-weken zodat een carrière binnen de huisartsenzorg eenvoudiger is dan dat het nu is. Dit is ook de reden van het opstarten van de SSFH-onderwijstafels. Op verschillende wijze en met een grote diversiteit aan ‘meedenkers & meedoeners' hebben we daar al wat stappen gezet. Er mag echter nog meer in beweging worden gebracht. En dat begint, volgens mij, bij de erkenning van het beroep van doktersassistent en praktijkondersteuner; hen ook toelaten in het BIG-register. Zo heeft iedere zorgprofessional een eigen kwaliteitsregister waar beroepsverenigingen bij aan kunnen sluiten - we draaien het dus om want nu zijn de registers van de beroepsverenigingen. Als we dit allemaal wenselijk vinden, organiseer dan een besluitvormende onderwijstafel en ga het gewoon doen!

Transformatie binnen de huisartsenzorg 

De evenwaardigheid van iedere zorgprofessional vind ik ook een belangrijke. Iedere zorgprofessional heeft dezelfde waarde; eenieder heeft echter een andere rol, andere bevoegdheid en andere verantwoordelijkheid. De huisarts zelf is niets meer en niets minder dan de andere leden van het huisartsenteam. Omdat de huisarts naast zorgprofessional ook vaak de werkgever en ondernemer is, raakt men hier de balans nog wel eens kwijt. Daarnaast zijn er ook niet-zorgprofessionals aan het werk in de eerstelijnszorg. Die vergeten we regelmatig. Ook daarom is emancipatie voor iedereen belangrijk en moet de transformatie in de huisartsenzorg echt doorgezet worden. Dus niet-meer willen vasthouden aan alles wat-en-dat ooit zo goed was. We moeten kijken naar de toekomst en wat daar nodig is.

Een blik op de toekomst 

In mijn rol als bestuurder en als SSFH-voorzitter heb ik in de afgelopen 6 jaar het bovenstaande gedachtegoed gezaaid en verzorgd. Ik hoop van harte dat het SSFH-bestuur met onze opvolgers Aard Verdaasdonk als voorzitter en Mitchell Hoogenhout als vice-voorzitter/penningmeester, hiervan de vruchten kunnen gaan plukken ten behoeve van een gezonde huisartsenzorg. Een sector waar iedere zorgprofessional graag werkt en zichzelf verder ontwikkelt. Gezamenlijk hebben we deze verantwoordelijkheid en was dit voor mij altijd de enige reden waarom ik aan de SSFH-tafel mijn tijd en energie gaf. Ik gun het SSFH-bestuur deze energie en kijk met veel plezier terug naar een inspirerende en inspannende tijd.”